AĞIT TEPELERİ
Gitti mi gider hayat elinden
İstesen de tutamazsın
Derin nefes almak şöyle dursun
Konuşmaktan bile korkarsın
Bir ağıt tepesi ararsın hep
Nafile bulamazsın
Ne kış aylarının kartopu sevincini
Ne de çikolatanın kışkırtıcı tadını
Hatırlar olursun
Sonsuzluk arenasında
Sadece kendinle
Ve duygusuzluğunla
Boğuşur durursun
Beş duyunu da yok sayarsın
Ama aradığın aşkı
Rafa kaldıramazsın...