HASRET
Birini özlediğini
Burun direği
Sızladığında anlıyor insan.
Uzak diyarlarda
Yudumlanan kahve
Boğazına düğümlendiğinde.
Tek bir elin tuttuğu
Şemsiyeyle
Yağmurlarda ıslanılmadığında.
Sokakların karmaşasında
Tek kişilik
Bir tiyatro oynandığında.
Konuşup eğlenirken
Cümbür cemaat
Ses cümbüşleri içinde
Suskun kalındığında.
Dönüş yolunda
Zamanın
Ağır çekim nazlanışlarında
Anlıyor insan
Gerçekten özlediğini...
Tarih | 06.11.2024 |
Yazan | Özlem Çiçekçi |
Konu | Benim Köyüm - İbrahim Sevindik |
BENİM KÖYÜM
Baharda şenlenir bağı, bahçesi
Kokusu başkadır benim köyümün
Unutturur adama gamı, kederi
Havası başkadır benim köyümün
XXX
Akşam olur herkes döner evine
Can kurban inan ki benim köyüme
Gülabi'nin torunları derler bizlere
Özü başkadır benim köyümün
XXX
Yeşil yeşil meşeleri var dağında
Meyve ağaçları çiçek açar bağında
Her çeşit otlar yeşerir toprağında
Yeşili başkadır benim köyümün
XXX
Köyümün kenarından akar çayı
Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
Unuttum sanma orda olmayı
Dostluğu başkadır benim köyümün
XXX
Yaz gelince çıkarlar yaylaya
Gurbetçiler hasretle döner sılaya
Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
Sevgisi başkadır benim köyümün
İbrahim SEVİNDİK