Dev bir balonun içinde
Göz göze geliyoruz rüzgarla
Rehberimiz o zira
Tamam deyince havalanıyoruz
Uzaklaşıyoruz an be an
Sevdiklerimizden ve kederlerimizden
Artık nefesimiz nabzımıza yetişemiyor
Göz ucuyla oğluma bakıyorum 
Efe'ye
Donakalmış seyrediyor
Gündüz güneşle selamlaşıyoruz
Gece ay'la
Oğlum her ikisini küs sansa da
Ölüm korkusu
Tuhaf geliyor bu yüksekliklerden
Aksine yaşama zevkini tadar oluyoruz
Rüya mı, gerçek mi derken
Rutin telefon sesiyle irkiliyorum
Üzülüyorum
Hemen Efe'nin odasına koşuyorum
Yüzünde manalı bir tebessüm 
Kaldığımız yerden sonsuzluğa
Dertlerin sıfırlandığı noktaya
Aslında bir başlangıca
Bensiz devam edişini seyrediyorum
Parmak uçlarımda
Odayı terk eyliyorum
Nasip olmadı bana
Bari oğlum gitsin istiyorum
El sallayarak arkasından